Foreldresoverom – prosess

Her var det mye som ikke gikk etter planen…

Her står eg og beiser den høge brystninga med kvit panelbeis….og det var det siste eg rakk før eg i hui og hast måtte til sjukehuset og Frøydis kom til verden, 6 veker før me hadde planlagt (som de kan sjå av desse bildene).

Men det startar her i 1994. Dette er eit foto av rommet slik det såg ut då dei forrige eigarane budde her. Det var to uoriginale vindauge i rommet og taket var senka, men det var eit fint parkettgolv. Dessverre var det i dårleg stand og måtte bytast. Då me opna golvet avdekka me eit dårleg fundament og ein blindkjellar me antageleg burde grove ut den gongen (slik at me kunne unngått noko av alt slitet sumaren 2014, sjå Utgraving av blindkjeller).

Då me reiv tak- og veggplater kom det fram ein gamal takrosett laga av glasfiber. Denne har ein gong vorte plassert her fordi dette rommet har vore ei spisestue. Grunnarbeid, bilder og kunnskap frå folk seier oss også at denne delen av huset er nyare. Det er likevel litt vanskeleg å tru når ein ser på dei eldste bileta av huset, sjå Mellomkrigstid (Det er biletet av den innbygde svalgangen som er denne delen av huset).

Men i det gamle taket som kom fram under strietapetet, og som var måla og har vore synleg, fins det òg spor av endringar. Det kan vera etter ein trappeoppgang frå den åpne svalgangen, men det kan også vera reparasjon etter råteskader, som var vanleg i desse åpne verandaene og svalgangane i sveitserhusa.

Då alt var rive var det avretting og isolering, denne gongen hadde me hjelp av snekkerar for no skulle me flytte på ein vegg. Me trudde at det hadde vore to krysspostvindauge her originalt og dei ville me byte ut seinare. Av ein eldre kar som budde her som liten, fekk me greie på at det berre hadde vore eitt. Det ga oss ein del ekstra arbeid seinare då me erstatta desse to med eitt. Strengt tatt hadde fasaden vorte minst like bra dersom me hadde sett inn att to krysspostvindauge i desse åpningane.

Desse to vart me dørgande lei etterkvart. Ikkje kom dei når dei skulle…og kvar dag trengte dei å hente noko verktøy dei hadde gløymt…begge to. Og det tok tid.

Kjell og Alfred (svigerfar) overtok arbeidet så fort dei var i stand til det. Alfred var ein gamal slugger som hadde vore på omtrent alle postar som fins innan handverksyrker.

Alfred var til god hjelp for oss i mange år, men han vart etterkvart dårleg til beins. Det var nok berre dei første åra han kunne stå i ei gardintrapp.

Me la nytt furugolv og dette vart olja etter alle kunstens reglar. Det gjekk ei religiøs vekkelse over landet og alle som la golv var omtrent forplikta til å oljebehandle, eik eller ikkje. Alle som dreiv målarforretning hadde vore på kurs og var så nyfrelste at det skein i augo på dei. Me som olja furugolva våre på den tida har no stygge og møkkete golv som det ikkje går an å skure. Dette er ikkje så ille fordi det er eit soverom.

Dette er noko seinare. Her har me har bytta ut dei to vindauga og felt inn ny panel. Taklista har antageleg vore eit etterslep.

Me måla to gamle Pax skåp frå Ikea med same fargene som elles i rommet. Desse har me enda.

Ganske fint uttapå..

…veldig fort gjort inni…

Men veldig praktisk, med ei gardinstang, billige gardiner og kurvløysing i mellom.

Eg synest mørke fargar er undervurdert, veldig fint med morgonlys gjennom mørke gardiner og mørke vinduskarmar…

Den gamle senga er ikkje akkurat moderne, men veldig solid og blir vel ståande på ubestemt tid. Med lilla gardiner fekk eg ein liten link til den rosa lasuren….

Farga på veggane er Lys Antik. Ellers er det tre bruntoner som eg har blanda sjølv av restar frå spisestua.

Lampene har eg lakka med svart spraylakk, bildet er et litografi av Ørnulf Opdahl (Ibsens Rosmersholm).