Kjøkken frå HUSEBY….kanskje en gang

Det er lenge sidan me satt i ungkarskvinnehula til Kjersti og teikna kjøkenet mitt (og Kjell sitt, men han vart ikkje så veldig involvert).

Kjersti er Salgsleder Prosjekt hjå Huseby Kjøkken og på digitalt vis kasta ho lett skap og benkar rundt omkring i rommet. Ein veldig god kundebehandler som aldri blir lei av ubesluttsomhet og som lurer inn ein god idè slik at du trur at det var din eigen….og eg er ikkje inhabil. Dessverre har sommarens stunt i heimen (drenering og utgraving av krypkjellar) atter kasta visjonane ut i intet….No er det ingen som klarar å regne ut om eg nokon gong kan få realisert dette….(eg snakkar her berre i 1. person fordi Kjell ikkje riktig har godkjent desse tegningane, men eg har godt håp så lenge det er to mot ein, Kjersit og eg er på lag).
Slik vart vårt draumekjøkken frå Huseby (mitt og Kjersti sitt):

Dette er no to rom, veggen i mellom skal ned og me fyller heile langsida med benk. To veldig fine serigrafi av Per Kleiva, som eg har på lager, skal få plass på kjøkenet. Kanskje på denne veggen?

Arealet blir rektangulært, ganske smalt. Det grøne skåpet illustrerer  eit smalt, gamalt lintøyskap som eg skal spore opp. Bordet blir nok i eik og krakkane blir tre stk Tolix:

Dei er spreke og fargerike….

…eller industrielle/elegante. Denne passar nok best hjå oss.

 

Den doble glasdøra fører ut til hallen der det er ei ny dobbel glasdør som fører ut til hagen. Eg håpar dette skal gi ein fin effekt frå kjøkenet då dørene skal plasserast symmetrisk. Eg håper å få tak i gamle, doble glasdører i sveitserstil. Noko slikt:

Det kan hende det blir trøbbel med skåpdørene på innsida, den høgre døra må kanskje stå fast. Eller eg må vurdere skyvedører. Kanskje dei må være mørke? Dette her er også utruleg spennande synes eg:

Dette bildet fant eg på Pinterest, Joy Contreras på Home Ideas og montasjen over er også frå Pinterest, mylovelythings.blogspot.com

Dei høge skåpa går heilt til taket og går heilt jevnt med veggen. Eg må prøve meg fram litt med bilder, kanskje Kleiva likar seg best over spisebordet, som nok må vera større enn på teikninga og eik.

Eit eldre serigrafi av Per Kleiva som heiter “Eld i tørt gras” (og som eg ikkje har) er eit virituellt lån frå Galleri Osebro, det ligg i skuffen der nede og ventar på at eg skal kjøpe det. Utruleg godt det passa på kjøkkenet mitt…

Back to reality!

Om nokon trur at dette er eit oppkonstruert behov, så ta ein titt på mitt verkelege, tru det eller ei nyvaska, Ikea-kjøkken:

Alder og patina blir ikkje heilt det same på respateks og lakkert metall…og spesielt ikkje på silikon.

Hvis det ryk eit handtak…så tek me det me har…

Pressa materialer svellar av vatn…og kaffesøl…

som renn i nedoverbakke frå ein Moccamaster utan lukkemekanisme….
fordi du ha tatt ut kolben for tidleg…. fordi du er kaffetyst…

For lite skapplass tvingar fram ein kreativitet som ein kjenner att frå hybeltida…

Døra vart stengt for å få meir plass og for å hindre sprinttreninga som ungane i nabolaget til tider la hit. Hinderet forbi kaffetrakteren var altfor farleg (kanten på oppvaskbenken), eit utruleg stressmoment. Det var ingen grunn til å stresse med listinga, me skulle jo likevel ha nytt kjøken snart…Klokka var fin då ungane var små….det er veeeldig lenge sidan.

Me har bestemt oss for å kjøpe nytt kjøleskap når dette tek kvelden….med det skjer jo aldri.

Etter dette: Vennligst avslutt besøket med eit av dei ferdige romma.